Digitale kunst en wiskunst
Vanaf wanneer is iets kunst?Daar is onmogelijk een éénduidig antwoord op te geven.
Persoonlijk ben ik van mening dat er eerst een beginsel van aanleg of van talent dient aanwezig te zijn.Dat talent kan dan met oefenen en leren ontwikkeld worden tot een meesterschap dat dan kan aanleiding geven tot een meesterwerk. En dan is er nog dat tikkeltje meerwaarde nodig om dat meesterschap tot kunst te verheffen. Men moet spijtig genoeg vaststellen dat sommigen zich geroepen voelen om de meeste van die stappen over te slaan, hetzij door gemis aan talent hetzij uit ongeduld. Het gevolg is dan dat een omgekieperde vuilnisbak direct tot een hogere kunstvorm uitgeroepen wordt met instemming van een schare zelfingenomen kunstpausen gretig bewierookt door een zelfverklaarde elite van kunstkenners.
Deze visie zal wellicht als oerconservatief of oubollig voorbijgestreefd worden bestempeld maar : “so what”!
Zelf heb ik sinds mijn jeugd getracht een bescheiden dosis aanleg tot een persoonlijke kunstbeleving te ontwikkelen en mijn toetreding tot de gemeenschap van op rust gestelden en de vrije tijd die daar bijhoort evenals de mogelijkheden geboden in deze digitale tijd hebben er toe geleid dat ik kunst ben gaan bedrijven. Ik laat in het midden of ik tot de eerste soort geoefende dan wel tot de tweede categorie van ongeduldige”kunstenaars” behoor.
Ik schilder digitaal, digitale kunst rechtstreeks in 2D, of als 2D-afgeleide van werk op basis van 3D-technologie.
Daarnaast doe ik aan wiskunst waarbij ik mijn wiskundige achtergrond gebruik om ingewikkelde 3D-structuren in hout te bouwen en die dan met kleur en symmetrie probeer op te tillen naar een kunstvorm.