wiskunst

Het is mooi en boeiend om wiskunde toe te passen in kunst. Het resultaat van die oefening is wiskunst. Ik beoefen dat soort kunstbeleving in de vorm van het ontwerpen en/of vervaardigen van ruimtelijke structuren in diverse materialen en door het maken van digitale  schilderijen met behulp van 3D-software.

Zowel bij de ruimtelijke structuren als bij de schilderijen wordt vertrokken van  simpele meetkundige figuren zoals het vierkant, de gelijkzijdige driehoek of de vijfhoek. Ruimtelijke combinaties leiden tot kubussen, tetraëders, octaëders, dodecaëders, icosaëders, enz…Regelmatige ruimtelijke veelvlakken met mooie symmetrieën en in diverse combinaties, in alle grootten en kleuren zijn het kunstig resultaat. Voor de schilderijen worden de basisfiguren of -lichamen op fijnzinnige manier vervormd en ingekleurd met bijzondere aandacht voor het subtiel spel van licht en schaduw. Ook magische vierkanten behoren tot het domein van de wiskunst. Voor de schilderijen verwijs ik naar het gedeelte “digitaal schilderen“.

Ruimtelijke structuren

4 verstrengelde driehoeken

Dit is een knoop van vier verstrengelde driehoeken, gemaakt in Meranti-hout 18 mm x18 mm naar een ontwerp van Prof. George Hart.

Kubus in de knoop

Dit is eigenlijk een kubus waarvan de zes vierkanten in een knoop verstrengeld werden. Uitgevoerd in staven van wit hout 18 mm x 18 mm. Naar een ontwerp van Prof. George Hart.

groep veelvlakken

Een verzameling dodecaëders (regelmatig ruimtelijk twaalfvlak) en icosaëders (regelmatig ruimtelijk twintigvlak) in hout.

Rechts een structuur met vijf in elkaar gevlochten houten tetraëders (regelmatige viervlakken). Dit werk vergt grote precisie en heeft een  hoge moeilijkheidsgraad.Voor het eerst beschreven door E. Hess in 1876.

vijf verstrengelde viervlakken

Veel gemaakt in papier als origami, zeldzaam in hout zoals hier.(uit één houten plank gezaagd, niet uit latten)

Oloïde
schieroloïde

Links staat een oloïde gemaakt uit sculpture block. De basis voor een oloïde bestaat uit twee cirkels, loodrecht op elkaar geplaatst met het middelpunt van de ene cirkel gelegen op de omtrek van de andere. Rechte lijnen van gelijke lengte verbinden  punten gelegen op één omtrek  met punten gelegen op de andere. Zo ontstaat een ruimtelijke structuur waarbij al die verbindingslijnen om beurt het vlak raken wanneer de oloïde over dat vlak gerold wordt.

Rechts staat een ruimtelijke structuur vervaardigd uit sculpture block die ik bekomen heb bij het maken van een oloïde door in een fase van de bewerking een andere weg in te slaan. Het is dus geen oloïde geworden maar “bijna” een oloïde. De basis is dezelfde. Om die reden neem ik de vrijheid om het eindresultaat een ” schieroloïde” te noemen, los van andere wetenschappelijke benamingen die het object zou kunnen hebben. Die vrijheid heb ik mij in dit geval veroorloofd.

twee kubussen in mekaar

Links twee in elkaar verstrengelde kubussen in hout, een witte en een met motieven beschilderde. Rechts een bol binnen een icosaëder en die combinatie vervolgens geplaatst binnen een dodecaëder. In deze opstelling is de buitenbol rond de icosaëder niet gelijk gemaakt aan de binnenbol van de dodecaëder. De centrale bol raakt ook niet de binnenbol van de icosaëder maar ligt vrij op de ribben van het twintigvlak.

ruimtelijke veelvlakken