Ik bezit het militair zakboekje van Pieter Laureyns (1870-1921), mijn grootvader materneel.

Hij was op woensdag 18 juni 1890 in de dienstplicht ingeloot met lot nummer 93, en in actieve dienst getreden op vrijdag 10 oktober 1890, als soldaat tweede klasse in het vijfde regiment, derde bataljon, eerste compagnie.

Uit het boekje leren we dat Pieter 1 meter 658  groot was (tot op een millimeter nauwkeurig?), met een langwerpig gezicht (ook figuurlijk, gelet op zijn grondige hekel aan het leger), ontbloot voorhoofd, bruine ogen, middelmatige neus, kleine mond, ronde kin en zwart kastanjebruin haar. Hij was huisschilder van beroep.

We kunnen bezwaarlijk zeggen dat Pieter een begenadigd en begeesterd schutter was. We lezen dat hij in 1891 bij oefeningen in totaal 125 kogels heeft afgevuurd, in 1892 waren dat er al maar 60 meer. Bij de schietoefeningen naar doelen op onbepaalde afstand in 1891 heeft hij 10 keer geschoten en daarvan heeft slechts 1 kogel doel getroffen. Bij het schieten naar doelen op gekende afstanden ging het nog redelijk goed op de 150 meter (5 keer raak in 1891) en op de 300 meter (4 keer doel geraakt in 1892) maar op alle andere afstanden ook de kortere, gingen de kogels letterlijk de mist in. Ik denk dat Pieter er bewust naast schoot om zijn afkeer nog te onderstrepen.

In het zakboekje vinden we daarnaast ook nog een leerrijk overzicht van de militaire boekhouding van mijn grootvader en meteen ook een gedetailleerde beschrijving van kledij en andere attributen. Op pagina 4 die hier staat afgedrukt zien we de prijzen in frank en centiemen van de onderdelen van zijn uitrusting.We lazen verder op de laatste pagina dat Pieter op 31 december 1894 zijn schulden aan het leger aanzuivert in de vorm van een vrijwillige storting van  de formidabele som van 3 centiemen. Ik vraag mij af of ook dat geen stunt was om het leger en de legeradministratie wat bezig te houden en in het belachelijke te trekken.

militair zakboekje uit 1890

klik op de afbeelding om te vergroten